|
|
 |
| (GMT+08:00)
2006-09-11 20:02:26
|
 |
|
ຊີວິດທີ່ຢືນເອົາມາ
cri
Author: min
|
ໃນສະໄໝປະຖົມປະຖານ, ເທວະດາໄດ້ປັ້ນໂຕລວາ, ແລ້ວບອກມັນວ່າ, ຕັ້ງແຕ່ເຊົ້າເທົ້າຄ່ຳໃຫ້ເຈົ້າເຮັດວຽກຢູ່ບໍ່ເຊົາ ເຈົ້າຕ້ອງຕ່າງຂອງໜັກ ກິນແຕ່ຫຍ້າແລະບໍ່ມີສະຕິປັນຍາ, ເຈົ້າຈະມີຊີວິດຢູ່ໄດ້ 30 ປີ. ລວາອ້ອນວອນເທວະດາວ່າ, ຖ້າແມ່ນຊີວິດແບບນີ້ກໍຢ່າໃຫ້ຂ້າຍືນເກີນ 20 ປີເຖາະ.
ເທວະດາເຫັນດີນຳຄຳຮ້ອງຂໍລວາ.
ເທວະດາໄດ້ປັ້ນໝາແລ້ວບອກມັນວ່າ, ເຈົ້າຕ້ອງລະວັງຢູ່ສະເໜີ, ຮັກສາມະນຸດແລະເຝົ້າເຮືອນໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ ໃຫ້ເຈົ້າກິນເງື່ອນອາຫານຢູ່ເທິງໂຕະຂອງຄົນ ເຈົ້າຈະມີຊີວິດຢູ່ໄດ້ 25 ປີ. ໝາຂໍໃຫ້ເທວະດາຕັດຊີວິດຂອງຕົນໃຫ້ເຫຼື່ອແຕ່ 15 ປີ.
ເທວະດາກໍຕົກລົງຄືກັນ.
ຈາກນັ້ນເທວະໄດ້ເວົ້າຕໍ່ລີງວ່າ, ເຈົ້າໂຫນຢູ່ເທິງຕົ້ນໄມ້, ເຮັດທ່າທາງໃຫ້ຄົນຫົວ, ເຈົ້າຈະມີຊີວິດຢູ່ໃນໂລກນີ້ເປັນເວລາ 20 ປິ. ເມື່ອລີງຟັງແລ້ວເລີຍຂໍໃຫ້ເທວະດາຢ່າໃຫ້ຕົນມີຊີວິດເປັນຕົວຕະຫຼົກແນວນີ້ຢູ່ໃນໂລກເກີນ 10 ປີ.
ເທວະດາກໍ່ເຫັນດີຄືກັນ.
ສຸດທ້າຍ, ເທວະດາໄດ້ປັ້ນແຕ່ງຄົນແລ້ວບອກຄົນວ່າ, ເຈົ້າຕ້ອງດຳລົງຊີວິດຢູ່ໃນໂລກນີ້ຢ່າງມີສະຕິ, ໃຫ້ເຈົ້າໃຊ້ຄວາມສະຫຼາດຂອງເຈົ້າຮຽນຮູ້ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງ ຄວບຄຸມທຸກສີ່ງທຸກຢ່າງ, ເຈົ້າຈະມີຊີວິດຢູ່ໄດ້ 20 ປີ. ເມື່ອຄົນຟັງແລ້ວກໍ່ຕອບວ່າ, ເທວະດາ! ຊີວິດຂອງຄົນມີແຕ່ 20 ປີທໍ່ນັ້ນ, ມັນສັ້ນໂພດ, ຂໍໃຫ້ເອົາເວລາລວາ ໝາ ແລະລີງບໍ່ຢາກໄດ້ນັ້ນໃຫ້ຂ້າຈະໄດ້ບໍ່?
ເທວະດາກໍ່ເຫັນດີຄືກັນ.
ໃນທີ່ສຸດ, ກໍ່ຄືກັບການຈັດວາງຂອງເທວະດາ, ທຳອິດ ຄົນໄດ້ດຳລົງຊີວິດຢ່າງບໍ່ຕ້ອງເປັນຫ່ວງນຳຫຍັງໝົດເປັນເວລາຫຼາຍປີ, ຕໍ່ມາ, ເຂົາໄດ້ສ້າງຄອບສ້າງຄົວ ມີວຽກເຮັດງານທຳ ເຮັດວຽກຢ່າງເອົາເປັນເອົາຕາຍດ້ວຍໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບອັນໜັກໜາເໝືອນດັ່ງໂຕລວາ. ຕໍ່ມາ, ເຂົາຕ້ອງເບິ່ງແຍງລູກເຕົ້າຢ່າງເອົາຈິງເອົາຈັງເໝືອນດັ່ງໂຕໝາທີ່ມີຄວາມຈົ່ງຮັກພັກດີ, ເມື່ອເຖົ້າແລ້ວ, ເຂົາກໍ່ຢອກຫຼິ້ນກັບພວກຫຼານ, ເຮັດທ່າທາງຕະຫຼົກເພື່ອໃຫ້ຫຼານດີໃຈ, ຄືກັບໂຕລີງກ້ອກ.
1 2
|
|
|
