|
|
 |
| (GMT+08:00)
2006-01-10 13:26:25
|
 |
|
ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຊາວກະສິກອນຈີນນັບມື້ນັບສະບາຍ
cri
|
ໃນຫຼາຍປີ ມານີ້,ການປ່ຽນແປງສະພາບດັ່ງກ່າວໄດ້ກາຍເປັນວຽກງານສຳຄັນຂອງອົງການປົກຄອງທຸກຂັ້ນຂອງຈີນ,ທົ່ວສັງຄົມກໍເອົາໃຈໃສ່ນຳບັນຫາດັ່ງກ່າວ.ໃນປີ2005ທີ່ຜ່ານມາ,ແຫ່ງຕ່າງໆຂອງຈີນໄດ້ໃຊ້ມາດຕະການຫຍັງແດ່ໃນດ້ານນີ້,ໄດ້ຮັບຜົນແນວໃດແດ່?
ເມືອງຕ້າລຽນແຂວງລຽວນີງພາກຕາເວັນອອກສຽງເໜືອຂອງຈີນແມ່ນເມືອງສວຍງາມທີ່ຢູ່ແຄມຝັ່ງທະເລເມື່ອຫຼາຍປີກ່ອນ,ທ້າວລົວຊວນຢວນ ຊາວກະສິກອນຂອງແຂວງເຫີນານພາກກາງຂອງຈີນໄດ້ໄປເຮັດວຽກຢູ່ສະຖານທີ່ກໍ່ສ້າງບ່ອນໜຶ່ງຂອງເມືອງດັ່ງກ່າວ.ຕົ້ນປີ2005,ໃນເວລາເຮັດວຽກ,ຂາເບື້ອງຂວາຂອງລາວຖືກດີ້ວເຫຼັກຕຳຫັກຢ່າງບໍ່ເປັນຈັ່ງບຸນ,ແລ້ວຜ່າຕັດເສຍຂາເບື້ອງໜຶ່ງໄປ.ຍ້ອນນາຍຈ້າງບໍ່ຍອມໄຊ້ແທນຄ່າຕ່າງໆເຊັ່ນຄ່າປິ່ນປົວແລະຄ່າຢາເປັນຕົ້ນ,ຄອບຄົວລົວຊວນຢວນທີ່ທຸກຍາກເກືອບຕົກໃນສະພາບໝົດທາງໄປ.ພາຍຫຼັງມາ,ທ້າວລົວຊວນຢວນໄດ້ຄຶດຮອດອົງການກຳມະບານ.ລາວຫວນຄືນວ່າ,
ບັນຫານີ້ອາໄສແຕ່ຂ້າພະເຈົ້າເອງທໍ່ນັ້ນແມ່ນແກ້ບໍ່ຕົກຢ່າງແນ່ນອນ.ຜ່ານຈາກອົງການຈັດຕັ້ງມາແກ້ໄຂຈະດີກວ່າ.ສະນັ້ນຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງໄປຫາກຳມະບານ, ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ແກ້ໄຂບັນຫານີ້.ຈາກເຫດການເກີດຂຶ້ນຮອດການແກ້ໄຂກິນເວລາບໍ່ຮອດໜຶ່ງເດືອນ.ວິສາຫະກິດກໍ່ສ້າງໄດ້ໄຊ້ແທນ6ໝື່ນກວ່າຢວນຊຶ່ງລວມທັງຄ່າປິ່ນປົວແກ່ຂ້າພະເຈົ້າ.
ຫວ່າງມໍ່ໆນີ້,ນັກຂ່າວໄດ້ພົບທ້າວລົວຊວນຢວນຢູ່ບ້ານເກີດຂອງລາວ,ລາວໄດ້ໃສ່ຂາທຽມແລ້ວ,ຍັງໄດ້ສ້ອມແປງເຮືອນຢູ່,ເລີ່ມດຳລົງຊີວິດໃໝ່.ປັດຈຸບັນ, ນອກຈາກລາຍໄດ້ຈາກການປູກເຂົ້າ,ປູກຕົ້ນໄມ້ກິນໝາກແລະລ້ຽງໝູແລ້ວ,ແຕ່ລະ ເດືອນ,ລາວຍັງໄດ້ຮັບເງິນເກື້ອກູນຜູ້ທຸກຍາກພິເສດອີກຫຼາຍສິບຢວນ.
ກຳມະບານທີ່ຊ່ວຍທ້າວລົວຊວນຢວນແກ້ໄຂບັນຫາຈົດຕັ້ງໂດຍອົງການປົກຄອງເມືອງຊີນຊ້ຽນແຂວງເຫີນານບ້ານເກີດຂອງລາວເພື່ອຊ່ອຍຊາວສິກອນທີ່ໄປເຮັດວຽກຢູ່ຕ່າງຖິ່ນປົກປັກຮັກສາສິດປະໂຫຍດ.ປີ2005,ຢູ່ເມືອງຕ້າລຽນເມືອງດຽວ,ກຳມະບານດັ່ງກ່າວກໍ່ໄດ້ແກ້ໄຂການວິວາດກັນກ່ຽວກັບການບາດເຈັບຍ້ອນ ວຽກ30ກວ່າລາຍ,ອັນໄດ້ຊ່ວຍເຫຼືອຊາວກະສິກອນທີ່ຖືກບາດເຈັບຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ.
ຄຽງຄູ່ກັບຂະບວນການຫັນເປັນຕົວເມືອງຂອງຈີນນັບມື້ນັບໄວກວ່າເກົ່າ,ຊາວກະສິກອນທີ່ອອກຈາກຊົນນະບົດໄປເຮັດວຽກຢູ່ຕົວເມືອງຄືທ້າວລົວຊວນຢວນມີ ເຖິງ120ລ້ານຄົນ.ໃນຕົວເມືອງ,ພວກເຂົາເຈົ້ານອກຈາກອາດຈະຖືກບາດເຈັບ ຍ້ອນວຽກແລ້ວ,ບາງທີຍັງໄດ້ຖືກໜ່ວງເວລາຈ່າຍເງິນເດືອນ.ເພື່ອແກ້ໄຂບັນຫາດັ່ງກ່າວ,ໃນສອງປີມານີ້,ລັດຖະບານຈີນໄດ້ປະກາດໃຊ້ເອກະສານໂດຍຈຳເພາະ, ບັນດາແຂວງ,ກຳແພງນະຄອນແລະເຂດປົກຄອງຕົນເອງກໍ່ໄດ້ສ້າງຕັ້ງໜ່ວຍນຳ ພາການຊຳລະເງິນເດືອນທີ່ຕິດໜີ້,ແລະໄດ້ຕັ້ງພະແນກສະເພາະເພື່ອຮັບຜິດຊອບວຽກງານດັ່ງກ່າວ.ທ້າວຢິນເຈ່ຍຊີ ເພື່ອນຮ່ວມບ້ານຂອງທ້າວລົວຊວນຢວນທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ເມືອງຕ້າລຽນໄດ້ເລົ່າປະສົບການຂອງລາວສູ່ຟັງວ່າ,
ຊາວກະສິກອນພວກເຮົາທີ່ເຮັດວຽກມ້າງເຮືອນ,ຈະໄດ້ເງິນເດືອນປະມານ 1800ຢວນ.ໃນຫົກເດືອນຕົ້ນປີ2005,ຂ້າພະເຈົ້າເຄີຍເຮັດວຽກໃນບໍລິສັດພັດທະ ນາເຄຫະແລະຕາດິນຂອງເມືອງຕ້າລຽນ,ເງິນເດືອນຂອງຫຼາຍເດືອນບໍ່ໄດ້ຈ່າຍໃຫ້ ຂ້າພະເຈົ້າຕະຫຼອດມາ,ຫຼັງຈາກຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຫັນກົດບັນຍັດຂອງສູນກາງທີ່ຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຕິດເງິນເດືອນຂອງຊາວກະສິກອນແລ້ວ,ກໍ່ໄດ້ສ່ອງແສງໃຫ້ພາກສ່ວນຮັບປະ ກັນແລະຕິດຕາມກວດກາການອອກແຮງງານຮູ້,ພວກເຂົາເຈົ້າກໍ່ມາຊຳລະແກ້ໄຂບັນຫານີ້,ຕໍ່ມາກໍ່ໄດ້ຮັບເງິນເດືອນແລ້ວ.ຢູ່ເຂດຕ້າລຽນ,ວຽກງານຊ່ວຍຊາວກະສິກອນທີ່ເຮັດວຽກໃນຕົວເມືອງທວງຖາມເອົາເງິນເດືອນນັ້ນເຮັດໄດ້ດີຫຼາຍ.
ຕາມໄດ້ຊາບ,ພຽງແຕ່ໃນຫົກເດືອນຕົ້ນປີ2005,ນັບລວມແລ້ວອົງການຮັບ ປະກັນແລະຕິດຕາມກວດກາການອອກແຮງງານທຸກຂັ້ນໄດ້ສຳຫຼວດແລະຊຳລະຄະດີຕິດເງິນເດືອນຂອງຊາວກະສິກອນທີ່ເຮັດວຽກໃນຕົວເມືອງເກືອບ7ໝື່ນລາຍ,ທວງຖາມເອົາເງິນເດືອນຄືນມາໄດ້3ຕື້ກວ່າຢວນ.
ໃນປີ2005,ນອກຈາກໄດ້ຮັບເງິນເດືອນທີ່ຖືກຕິດຄ້າງແລ້ວ,ຍັງມີອີກເລື່ອງໜຶ່ງເຮັດໃຫ້ທ້າວຢິນເຈ່ຍຊີດີອົກອີໃຈທີ່ສຸດ,ນັ້ນກໍຄືລູກສາວທີ່ເຂົ້າຮຽນປະຖົມຢູ່ເມືອງຕ້າລ້ຽນບໍ່ຕ້ອງເສຍຄ່າຝາກຮຽນ600ຢວນຕໍ່ປີອີກແລ້ວ,ຫາກແມ່ນຄືກັນກັບເດັກນ້ອຍຂອງເມືອງຕ້າລ້ຽນເສຍເງິນທໍ່ກັນກໍເຂົ້າຮຽນໄດ້.ນິ້ແມ່ນມາດຕະການອີກລາຍໜຶ່ງຂອງຈີນເພື່ອປົກປັກຮັກສາສິດແລະຜົນປະໂຫຍດຂອງຊາວກະສິກອນທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ຕົວເມືອງ.
ໃນຂະນະທີ່ສິດແລະຜົນປະໂຫຍດຕ່າງໆຂອງຊາວກະສິກອນທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ຕົວເມືອງໄດ້ຮັບການຮັບປະກັນເລື້ອຍໆ,ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຊາວກະສິກອນທີ່ຢູ່ບ້ານເກີດກໍ່ນັບມືນັບດີຂຶ້ນ.ເຮືນຂອງທ່ານເຊິງຊ້ານຈຸ່ນກັບຫ່າງຈາກເຮືອນຂອງທ້າວລົວຊວນຢວນແລະທ້າວຢີນເຈ່ຍຊີທີ່ພວກເຮົາກ່າວເຖິງເມື່ອກີ້ນີ້ບໍ່ໄກປານໃດ.ຢູ່ໃນເຮືອນທ່ານ,ນັກຂ່າວໄດ້ເຫັນວ່າ,ເດີ່ນບ້ານທັງກວ້າງທັງພຽງ,ເປັນລະບຽບຮຽບຮ້ອຍ,ຢູ່ທິດເໜືອຂອງເດີ່ນບ້ານມີຕຶກນ້ອຍສອງຊັ້ນ,ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຄອບຄົວນີ້ຂ້ອນຂ້າງຮັ່ງ ມີ.ທ່ານເຊີງຊ້ານຈຸ່ນອາຍຸ40ກວ່າປີ,ທ່ານບອກນັກຂ່າວວ່າ,ຄອບຄົວຂອງທ່ານມີ5ຄົນ,ມີນາສວນປະມານ0,4ເຮັກຕາ,ທັງປູກຜັກທັງປູກເຂົ້າບາເລແລະເຂົ້ານານ້ຳ,ປີ2005,ພຽງແຕ່ລາຍໄດ້ຈາກການປູກຜັກແລະທັນຍາຫານກໍ່5-6000ອຢວນ,ບວກກັບເງິນທີ່ທ່ານກັບນ້ອງຊາຍໄດ້ຮັບໃນການເຮັດວຽກຢູ່ນອກໃນຍາມຫວ່າງວຽກໄຮ່ການນາ,ລາຍໄດ້ໃນໝົດປີກໍ່ຫຼາຍສົມຄວນ.ນອກນີ້,ທ່ານບອກນັກຂ່າວວ່າ,ເວົ້າສຳລັບຊາວກະສິກອນໃນທົ່ວແຂວງເຫີນານແລ້ວ,ໃນປີ2005ຍັງມີເລື່ອງໃຫຍ່ເລື່ອງໜຶ່ງເປັນຕາມ່ວນຊື່ນ,
ໃນຕົ້ນປີ2005,ຢູ່ເຂດຊົນນະບົດທົ່ວແຂວງໄດ້ຍົກເລີກອາກອນໝົດ,ແຕ່ເດີມອາກອນກະສິກຳໃສ່ຫົວຄົນຕໍ່ປີແມ່ນ200ກວ່າຢວນ,ຫຼັງຈາກຍົກເລີກແລ້ວ,ຄອບຄົວຂ້າພະເຈົ້າ5ຄົນກໍ່ຈະປະຢັດໄດ້1400ຢວນ.
ປັດຈຸບັນ,ໃນ30ແຂວງ,ກຳແພງນະຄອນແລະເຂດປົກຄອງຕົນເອງຂອງຈີນ,ໄດ້ມີ26ແຫ່ງປະກາດຍົກເລີກອາກອນກະສິກຳແລ້ວ.ດັ່ງນັ້ນ,ເຄື່ອງປູກຂອງຝັງທຸກເມັດທີ່ຊາວກະສິກອນເກັບກ່ຽວໄດ້ຂອງຊາວກະສິກອນສ່ວນຫຼາຍຈະເປັນຂອງພວກເຂົາເຈົ້າໝົດ,ຊາວກະສິກອນໄດ້ມີຄວາມຫ້າວຫັນໃນການປູກທັນຍາຫານສູງກວ່າເກົ່າອີກ.ປີ2006,ເຂດທັງໝົດຂອງຈີນຈະຍົກເລີກອາກອນກະສິກຳ,ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຊາວກະສິກອນຈະໄດ້ຮັບການປົວແປງໃຫ້ດີຂຶ້ນຕື່ມອີກ.
|
|
|
